گلیوم ها ساختارهای کوچک مو مانندی هستند که در سطح سلول های بدن یافت می شوند. آنها نقش مهمی در عملکردهای مختلف بدن مانند حس کردن محیط و مایعات متحرک دارند. در مغز، مژک ها نقش مهمی در جسم مخطط دارند، منطقه ای که در حرکت، انگیزه و درک زمان نقش دارد. تحقیقات اخیر نشان داده است که مژک ها در جسم مخطط نقش کلیدی در توانایی ما برای درک زمان دارند. محققان UCI نقش مهم مژک ها را در جسم مخطط مغز در درک زمان کشف کرده اند. مطالعه اخیر محققان دانشگاه کالیفرنیا در ایروین نشان داد که برداشتن مژک از ناحیه مخطط مغز بر درک و قضاوت زمان تأثیر منفی می‌گذارد و این امکان را برای اهداف درمانی جدید برای بیماری‌های روانی و عصبی مانند اسکیزوفرنی، پارکینسون و بیماری هانتینگتون، اختلال طیف اوتیسم فراهم می آورد.
جسم مخطط مسئول پردازش و ادغام اطلاعات حسی جدید از محیط و هماهنگی توالی پاسخ های حرکتی است. در افراد مبتلا به اختلالات روانی و عصبی، اغلب کاهش قابل توجهی در توانایی انطباق با تغییرات محیطی و تخمین صحیح زمان و تکمیل اقدامات ارادی وجود دارد. این مطالعه که اخیراً در مجله Molecular Neurobiology منتشر شد، اولین شواهد از نقش مهم مژک ها در اختلال عملکرد وابسته به زمان را نشان داد.
آمال آلاچکار، دکتری، نویسنده مسئول و پروفسور، می گوید: «یافته‌های ما ممکن است درک ما از عملکردهای مغز و اختلالات روانی را در زمینه وظیفه حیاتی انجام شده توسط این اندامک‌ها که قبلا عملکرد ناشناسی داشتند متحول کند .
جسم مخطط بخشی از مدار مغز است که فرآیندهای ساعت مرکزی را انجام می دهد که در کنترل عملکردهای اجرایی مانند هماهنگی حرکتی، یادگیری، برنامه ریزی و تصمیم گیری و همچنین حافظه کاری و توجه ضروری است. جهت بررسی نقش فیزیولوژیکی آنها، محققان با استفاده از فناوری دستکاری ژن، مژک ها را از جسم مخطط در موش ها حذف کردند. این جوندگان قادر به یادگیری وظایف حرکتی جدید نبودند، رفتار حرکتی تکراری از خود نشان دادند و در تصمیم‌گیری تاخیر داشتند. آنها همچنین در به یاد آوردن سریع اطلاعات مربوط به مکان و جهت گیری خود در فضا و توانایی خود در فیلتر کردن اطلاعات حسی محیطی نامربوط ناتوان بودند. با این حال، موش‌ها مهارت‌های حرکتی و حافظه‌های بلندمدت را حفظ کردند.
آلاچکار می گوید: «عملکرد موفقیت‌آمیز حافظه فعال، توجه، تصمیم‌گیری و عملکرد اجرایی مستلزم قضاوت زمان‌بندی دقیق و دقیق است، معمولاً در مقیاس یک میلی‌ثانیه تا یک دقیقه». هنگامی که این ظرفیت مختل می شود، به معنای از دست دادن توانایی تنظیم سریع رفتار در پاسخ به تغییرات در محرک های خارجی و ناتوانی در حفظ پاسخ های حرکتی مناسب و هدفمند است. هدف این پژوهش ما درک مکانیسم هایی است که توسط آن مژک ها ادراک زمان را تنظیم می کنند و درمان های هدفمند را برای بهبود نقایص رفتاری ایجاد می کنند.
منبع:
https://scitechdaily.com/news/biology/
