
پزشکان و متخصصان سلامت، مدت هاست تاکید می کنند که سرمای هوا علت سرماخوردگی نیست…
با این حال میدانیم که زمستان فصل آنفلوانزا و سرماخوردگی هست و همچنین زمانی است که شیوع کووید 19 بیشتر می شود.
اما اگر سرما مهم نیست پس چرا شیوع این همه ویروس تنفسی در فصول سرما به اوج خود میرسد
لینزی مار، مهندس محیط زیست در ویرجینیا که بر روی ویروس های موجود در هوا مطالعه میکند، میگوید: «من 13 سال را صرف بررسی این سؤال کردهام. هر چه عمیقتر میشویم، بیشتر متوجه میشوم که نمیدانیم »
او میگوید شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه روزهای کوتاهتر زمستان ممکن است افراد را مستعد ابتلا به عفونت کند. نور خورشید کمتر به این معنی است که افراد ویتامین D کمتری تولید می کنند که برای برخی از مکانیسم های سیستم ایمنی لازم است. اما این فقط یک تکه از پازل است دانشمندان همچنین در حال بررسی عوامل دیگری هستند که ممکن است در تبدیل زمستان به فصلی بیمارگونه نقش داشته باشند.
سرماخوردگی، آنفولانزا و ویروس سنسیشیال تنفسی یا RSV، همه بیماریهایی هستند که در فصولی که افراد زمان بیشتری را در خانه میگذرانند، شیوع بیشتری دارند. که این فصول شامل زمستان در مناطق با آب و هوای معتدل، که در آن فصول مشخص وجود دارد، و فصول بارانی در مناطق گرمسیری است.
این بیماری ها توسط ویروس هایی ایجاد می شوند که عمدتاً از طریق تنفس در قطرات کوچک معروف به آئروسل ها منتقل می شوند. بسیاری از دانشمندان تا همین اواخر فکر می کردند که چنین ویروس هایی عمدتاً از طریق لمس سطوح آلوده پخش می شوند.
دیوید فیسمن، اپیدمیولوژیست در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه تورنتو، می گوید: «وقتی در فضای باز هستید یا در فضایی با تهویه کامل قرار دارید. ویروس هایی که از بیرون بازدم می شوند به سرعت با هوای تمیز رقیق می شوند. اما زمانی که در فضایی با تهویه ضعیف هستید، هوایی که در آن تنفس میکنید اغلب هوایی است که دیگران آن را استنشاق کردهاند.
از آنجایی که ویروسها همراه با نفس بازدم میشوند، بسیار منطقی است که نزدیکی به افرادی که ممکن است مبتلا باشند، انتقال را تسهیل میکند.
بنجامین بلیر، متخصص اختلالات سینوسی و بینی در دانشکده پزشکی هاروارد میگوید: اما حقیقت های بیشتری وجود دارد.
او می گوید: «برای ایجاد الگوی فصلی که سال به سال شاهد آن هستیم، باید چیز دیگری نیز در جریان باشد تا مردم را مستعد ابتلا به عفونت و افزایش میزان گردش ویروس کند. هوای خشک تر می تواند به رشد برخی از ویروس ها کمک کند. برخی از ویروس ها در زمستان رشد می کنند. اما دلیل این امر ممکن است به دلیل دمای هوا نباشد، بلکه دلیل آن رطوبت باشد. دونالد میلتون، بیولوژیست در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه مریلند می گوید: «برخی ویروس ها هستند که هوای گرم و مرطوب را دوست دارند و برخی ویروس ها هوای خشک و سرد دوست دارند. به عنوان مثال، راینوویروسها، یکی از انواع ویروسهایی که باعث سرماخوردگی میشوند، وقتی هوا مرطوب است بهتر زنده میمانند. به همین دلیل موارد عفونت رینوویروس معمولا در اوایل پاییز به اوج خود می رسد.
مار و سایر محققان دریافتهاند که ویروسهایی که در زمستان شیوع مییابند، از جمله ویروسهای آنفولانزا و SARS-CoV-2 – ویروس کرونا که باعث COVID-19 میشود، زمانی که رطوبت نسبی هوا به کمتر از 40 درصد میرسد، بهترین شرایط زنده ماندن را دارند. مار می گوید که ویروس ها معمولاً برهنه در اطراف شناور نیستند. آنها در قطرات مایع مانند بزاق قرار دارند. این قطرات همچنین حاوی ذراتی از مخاط، پروتئین، نمک و سایر مواد هستند که این اجزا ممکن است تعیین کنند که آیا ویروس از خشک شدن زنده می ماند یا خیر. هنگامی که رطوبت بیشتر است، قطرات به آرامی خشک می شوند. مار و همکارانش در 27 ژوئیه در یک پیش چاپ در bioRxiv.org گزارش دادند که چنین خشک شدن آهسته ویروس هایی مانند آنفوآنزای A و SARS-CoV-2 را می کشد. در طول خشک شدن آهسته، نمک و سایر چیزهایی که ممکن است به ویروس آسیب برسانند، غلیظ تر می شوند، اگرچه محققان هنوز به طور کامل درک نمی کنند که در مقیاس مولکولی چه اتفاقی برای غیرفعال کردن ویروس می افتد.
اما خشک کردن سریع در هوای خشک از این ویروس ها محافظت می کند. “اگر هوا خیلی خشک باشد، آب به سرعت تبخیر می شود. مار میگوید: همه چیز خشک شده است و تقریباً مانند همه چیز در جای خود یخ زده است.
چگونه رطوبت بر قطرات معلق در هوا تأثیر می گذارد
همانطور که این تصویر میکروسکوپ نشان می دهد، در سطوح رطوبت کم، قطرات معلق در هوا یا ذرات معلق در هوا به سرعت خشک می شوند (سمت چپ) و ویروس ها را در زیر یک شبکه کریستالی پردار حفظ می کنند. در سطوح رطوبت متوسط، کریستالها در داخل قطرات مایع شکل میگیرند (وسط)، اما این کریستالها ممکن است ویروسها را غیرفعال کنند، به جای حفاظت از آنها. در سطوح رطوبت بالا (سمت راست)، آئروسلها مایع باقی میمانند و به ویروسها اجازه میدهند بهتر از رطوبت سطح متوسط زنده بمانند.

سرما ممکن است به توانایی ما در مبارزه با ویروس ها آسیب برساند.
سیستم ایمنی یک تاکتیک انحرافی برای جلوگیری از عفونت سلولهای بینی توسط ویروسها دارد: وقتی ویروسها (کرههای سیاه و خاکستری) شناسایی میشوند، سلولهای بینی حبابهایی به نام وزیکولهای خارج سلولی (دایرههای آبی) آزاد میکنند. این حبابها با پروتئینهایی (اشکال قرمز، آبی و سیاه روی دایرههای آبی) که در حالت عادی در سطح سلولهای بینی وجود دارد، پوشیده می شوند. ویروس ها ممکن است به جای آلوده کردن سلول ها به حباب ها متصل شوند. هنگامی که دمای بینی از دمای بدن (راست) پایین تر میآید، سلولها حبابهای کمتری آزاد میکنند و ویروسها راحتتر میتوانند سلولهای بینی را پیدا کرده و آنها را آلوده کنند.

منبع: